قلمهای اولیۀ فارسی که با ملزومات صنعت چاپ به ایران وارد شدند، فرمهایی از حروف را رایج کردند که با ذائقۀ فرهنگی ایرانیان هماهنگ نبوده ولی ضرورت و مزیتی چون سرعت در چاپ، استفاده از آنها را فراگیر و موجب شده است با اندک تغییراتی تا به امروز مورد استفاده قرار گیرند. هدف از نوشتار پیشِرو، استخراج و ارزیابی چالشهای فرهنگی ناشی از کمبود قلمهای فارسی در ایران بوده و بهطور خاص در پی پاسخگویی به این سؤال است که کمبود قلمهای فارسی مناسب در ایران چه اثراتی را در پی داشته و دارد.<br /> روش تحقیق، توصیفی ـ تحلیلی است و اطلاعات موردنیاز به روش اسنادی از منابع چاپی و الکترونیکی گردآوری شده است. در این نوشتار، چالشهای اصلیِ فرهنگیِ شناساییشده عبارتند از: عدم تنوّعِ کمّی و کیفی و قدیمی بودن اغلب قلمهایِ تایپیِ پرکاربرد فارسی؛ کمبود قلمهای اختصاصی؛ کمبود خانوادۀ کامل اقلام؛ کمبود قلمهای تایپی مناسب و کاربردی در رسانههای الکترونیکی و دیجیتالی؛ کمبود قلم فارسی همآهنگ با قلمهای لاتین و عدم آموزش اصولی طراحی قلم فارسی در مراکز آموزش عالی ایران. وجود این چالشها باعث تغییر زیباییشناسی استفادهکنندگان از قلم فارسی شده و در درازمدّت میتواند موجبات دور شدن جامعه از هویّت فرهنگی ایرانی- اسلامی را فراهم آورد.